الشهيد مٌعلم يا وزير التعليم

كنت ماسك كف ابويا دلوقتى سبته فى التراب
روحت اشوفه بين زمايله لقيت دموعى مش سراب

صرخت ابويا قالوا اٌصبر لقيت شبابى يا دنيا شاب
خدنى فى حضنك يا عم سامى اوعى تسيبنى للعذاب

يا كل كلمه فى الفضيله واحنا ماشيين فى الضباب
يا كل حصه سمعت فيها صوت مُعلم كان مٌهاب

مين هايضحك جوا منى ضحكه جميله فى الكتاب
مين يصلى بينا تانى يوقف يصلى وسط السحاب

لما يكون الشهيد مٌعلم واسيب دموعه للتراب
مين يعلم الفضيله والتعاون ومين يحارب الخراب

لما يموت والدمع فى عيونه وعجز نايم بين ضلوعه
يبقى خلصت الحكايه وإمتى دعانا يكون مجاب

جهاد بدر

رحم الله اخلاق ظلمناها